Feminisme bombarderen

De babyboomer, opgegroeid met Hollywoodfilms waarin mannen met blonde haren vrouwen redden van de dierlijke bruinman, gelooft dat de witte heer een beter alternatief is voor de inheemse vrouw

Het zijn onwerkelijke dagen. We lezen het ene na het andere artikel waarin columnisten schrijven dat de missie in Afghanistan een mislukking is omdat de vrouwen weer onder het juk van de Taliban terechtkomen. Ik hoop dat u allen ziet wat hier gebeurt. Artikelen als dezen dragen namelijk de assumptie dat tijdens de twintigjaar lange bezetting door de buitenlandse indringer, de vrouw beter af was dan in een land gerund door haar eigen mensen.

In Amerika noemen ze dit tegenwoordig White Savior Feminism. Een nieuwe generatie is er helemaal klaar mee. De babyboomer, nog opgegroeid met het oriëntalisme van Hollywoodfilms waarin mannen met weelderige blonde haren de vrouwen moesten redden van de dierlijke bruinman, de bebaarde Arabier, gelooft met kracht dat de man zonder melanine in zijn huid een veel beter alternatief is voor de simpele inheemse vrouw. De babyboomer die op school niet over de verschrikkingen heeft geleerd van Europees kolonialisme, denkt derhalve nog steeds dat kolonialisme ook goeie kanten had omdat de witte heer de zielige inheemsen moderniseerde en civiliseerde.

De realiteit toont ons echter een heel ander verhaal. Seksueel misbruik van kinderen werd tijdens de Amerikaanse bezetting een enorm probleem maar bewust niets aan gedaan door de Amerikaanse bezetter. Sterker, de zwartwit foto uit de jaren zeventig die u bij dit artikel ziet van de dames in minirokjes is genomen in Afghanistan. Een open en moderne samenleving, net voordat Amerika in de jaren tachtig de Taliban groot maakte door de Mujahadeen met miljarden te financieren om te vechten tegen de Russen. Iets vergelijkbaars gebeurde in Iran wat een moderne en open democratie was voordat Amerika – uit angst dat de overheid haar olievelden zou nationaliseren— de religieuze extremisten grootmaakte die het land vervolgens overnamen en het transformeerden in een religieus-conservatieve staat. Jawel, een beetje geschiedenis en een wil om zaken te begrijpen laten al gauw een heel ander plaatje zien dan de heroïsche feministische intenties van de Amerikaanse agressor.

Fotograaf: Laurence BRUN/RAPHO

Het is buitengewoon schokkend dat zo’n ontzettend groot deel van de Europese columnisten geen flauw idee heeft van de geschiedenis van Amerikaanse interventies om nu door te hebben dat de teloorgang van vrouwenrechten vaak een direct resultaat was van Amerikaans imperialisme. We zien deze zeer beperkte denkvorm vrijwel altijd terugkomen wanneer de Europeaan schrijft over Westerse interventies. Interventies die door de rest van de wereld enkel gezien kunnen worden als oorlogsmisdaden.

We zien het nu ook weer terugkomen in de berichtgeving over de Amerikaanse bezetting van Afghanistan: de bijzonder absurde kronkel die – vaak redelijk intelligente – mensen doet geloven dat Amerika miljarden besteedt aan genocidale oorlogen om feminisme te komen bombarderen. Alsof het de Amerikaan ook maar een sikkepit kan schelen wat die mensen overkomt. Ze hebben meer mensen in Afghanistan afgeslacht dan de Taliban ooit heeft kunnen doen.

Frappant is hoe alle bovengenoemde columnisten geen woord schrijven over het feit dat de buitenlandse bezetter nu al twee decennia lang het land in een complete hel heeft omgetoverd. Het is ook frappant dat ze zijn vergeten dat Obama had toegegeven dat Amerika een officieel beleid van martelen had ingevoerd, dat Amerika geheime gevangenissen had over heel de wereld zodat ze haar gevangenen niet humaan hoefde te behandelen, en dat Iraakse gevangenen in Abu Ghraib seksueel werden misbruikt. De columnisten vergeten verder dat Amerika dikke maatjes is met Israël en Saudi-Arabie, landen waarin ik respectievelijk geen Saudi-Arabische of Palestijnse vrouw zou willen zijn.

Die totaalblindheid van Europese heren en dames die het hele Afghanistanfiasco enkel kunnen zien als een Talibanprobleem en volledig voorbijgaan aan het feit dat een buitenlandse indringer twintig jaar lang mensenrechten schendt en het land met de grond gelijk maakt, toont hoe diep het koloniaal denkpatroon zit ingebakken. Zo diep dat dat men zich niet meer kan verplaatsen in een ander.

Dus laat ik eindigen met een gedachte-experiment:

De Chinezen komen ons twintig jaar lang bezetten, slachten honderdduizenden Nederlanders af, terwijl ze tegelijkertijd meerdere Europese landen bombarderen resulterend in miljoenen doden. Ze doden je kinderen, je vader, je moeder, je grootouders…. Maar de kranten staan bol van de verhalen over hoe de Chinezen ons Nederlanders komen redden van die verrekte christelijke conservatieve mannen (die door de Chinezen veertig jaar eerder met miljardensubsidies groot waren gemaakt). Twintig jaar lang bezet de Chinees ons land, zogenaamd voor de bestwil van de Nederlandse vrouw. En zodra het land zich terugtrekt schrijft men over heel de wereld hoe erg het is voor de Nederlandse vrouw dat ze weer wordt overgedragen aan haar landgenoten, die vreselijke Nederlandse mannen. Smeekbedes doen de ronde van mensen over heel de wereld dat de Chinees in Nederland moet blijven om de vrouwen te beschermen….

Absurd niet?

Rekent u maar dat voor de globale meerderheid buiten het westen, de schrijfsels van ons net zo absurd zijn.